"W porządku? Gotowy? Świetnie! Proszę, oto moja dłoń. Ruszamy. Znam drogę. Ty musisz tylko wziąć się w garść... i uwierzyć."
1. "Cadillac Dolana"
Zona narratora opowiadania- Elizabeth, zostaje zamordowana przez gangstera Dolana, a jej mąż, pogrążony w smutku po stracie, planuje zemstę.
Pierwsza połowa opowiadania trochę mnie nużyła i zaczęłam wkręcać się dopiero, gdy mężczyzna zaczął realizować swój rozrachunek. Historia zawiera w sobie matematykę i fizykę, które były niezbędne do uwięzienia Dolana.
Ocena: 7/10
2. "Koniec całego bałaganu"
Dwaj bracia: Howard i Robert Fornoy. Obaj inteligentni, ale Bobby genialny i z obsesją na punkcie wszelkiego zła tego świata. Udaje mu się odkryć antidotum na przemoc i wojny w małym miasteczku La Plata, a dokładniej w tamtejszej wodzie, ale popełnia ogromny błąd...
Narratorem opowiadania jest Howard, który chce jak najszybciej zapisać wszystkie wydarzenia, póki jeszcze jest w stanie to zrobić i widać to zwłaszcza po sposobie, w jaki napisane jest kilka ostatnich stron. Wciągający od samego początku, od pierwszego zdania- "Koniec całego bałaganu".
Ocena: 9/10
3. "Udręka małych dzieci"
Według chrześcijan istnieją anioły i demony. A czy ty w to wierzysz? Co byś zrobił, gdybyś na własne oczy zobaczył demona pod postacią dziecka? Nauczycielka, panna Emily Sidley, znalazła się we właśnie takiej sytuacji.
Ciekawa historia, która zaciekawiła mnie od pierwszej strony i pozostawiła po sobie nutę niepokoju.
Ocena: 9/10
4. "Nocny Latawiec"
Richard Dees jest reporterem w gazecie "Inside View", która specjalizuje się w dostarczaniu mrocznych i krwawych historii. Gdy pojawia się informacja o seryjnym mordercy uważającym się za wampira Dees postanawia złapać go, sfotografować, napisać artykuł i zdobyć sławę...
Jedno ze słabszych opowiadać w tym zbiorze. Przez większość czasu bardzo mi się dłużyło i jedynie końcówka mnie zainteresowała, ale i tak się na niej zawiodłam.
Ocena: 5/10
5. "Popsy"
Człowiek pogrążony w karcianych długach- Sheridan, znajduje sposób na spłacenie ich. W tym celu porywa dzieci i sprzedaje je pewnemu Turkowi, przedstawiającemu się jako Pan Czarodziej. Wszystko idzie zgodnie z planem, dopóki nie trafia na 6-letniego chłopca poszukującego Popsy'ego.
Tekst wciągający już od pierwszych zdań. Utrzymany jest w nim tajemniczy i mroczny nastrój, a zakończenie pozostawia po sobie pewien niedosyt.
Ocena: 9/10
6. "To żyje w nas"
Jest to opowieść o pewnym domu w Castle Rock zbudowanym przez Joego Newalla. Dzieje posiadłości wiążą się z wieloma nieszczęściami, wypadkami, chorobami i zgonami.
Opowiadanie mnie nie zainteresowało, może tylko początek w którym znajdował się opis domu, bo naprawdę poczułam się tak, jakbym widziała go na własne oczy. Według kilku czytanych przeze mnie recenzji jest to jedno z najlepszych opowiadań Kinga, ale jak dla mnie przeciwnie.
Ocena: 5/10
7. "Gryziszczęka"
Bill Hogan jest akwizytorem- jeździ po kraju sprzedając etykiety z kodami kreskowymi i czytniki laserowe. Pewnego dnia zatrzymuje się żeby zatankować przy niewielkim sklepie, w którym znajduje zabawkę- gryziszczękę. Tego samego dnia młody chłopak prosi go o podwiezienie, a Hogan, mimo złych doświadczeń z autostopowiczami, zgadza się, przez co jego życiu zagraża niebezpieczeństwo, a jedynym wybawcą okazać się może zabawka.
Interesujący choć czasem zbyt przewidywalne opowiadanie, ale mimo tego, że wiedziałam co wydarzy się dalej odczuwałam pewien dreszczyk.
Ocena: 8/10
8. "Dedykacja'
Martha Rosewall jest pokojówką w jednym z najbardziej znanych hoteli w Nowym Jorku, w La Plais. Jej syn jest pisarzem, który właśnie wydał swoją debiutancką powieść. Martha postanawia opowiedzieć swojej przyjaciółce osobliwą historię związaną z tą książką i naturalnym ojcem Petera.
Niesamowicie intrygujące i wciągające opowiadania, z którego dowiedzieć się możemy na ile dziecko należy do ojca, a na ile do matki oraz że ojciec biologiczny i naturalny wcale nie musi być tą samą osobą.
Ocena: 9/10
9. "Palec"
Pewnego dnia, gdy Howard Mitla siedzi w mieszkaniu oglądając teleturniej usłyszał skrobanie dochodzące z łazienki. Długo zwlekał z pójściem tam gdyż obawiał się że natrafi na mysz lub szczura lecz to co tak naprawdę zobaczył przekroczyło jego najśmielsze oczekiwania... W umywalce był żywy, ludzki palec.
Tekst, który zdecydowanie porusza wyobraźnię czytelnika. Doskonale dopracowane, chociaż zakończenie minimalnie mnie rozczarowało. Brakowało mi jeszcze jednego, może dwóch zdań.
Ocena: 9/10
10. "Trampki"
John Tell pracował w wytwórni muzycznej Tabori Studios, gdzie zatrudnił go jego przyjaciel Paul Jannings. Któregoś dnia w męskiej toalecie na drugim piętrze, pod drzwiami pierwszej kabiny zobaczył parę białych, znoszonych trampek i na początku nie odczuwał niczego niezwykłego w związku z nimi, ale za każdym razem kiedy tam przychodził mężczyzna w trampkach już tam był, a w okuł jego butów zbierały się martwe much i za każdym razem było ich coraz więcej. Zaniepokojony tym John postanawia zapytać jednego ze współpracowników o legendy związane z budynkiem i dowiaduje się o morderstwie dokonanym na dilerze narkotyków.
Na początku w opowiadaniu nie było nic szczególnego, ot facet w zniszczonych trampkach, ale czytając Kinga zazwyczaj nic nie jest tak normalne. Poza ty główny bohater jest naprawdę świetnie wykreowaną postacią.
Ocena: 9/10
11. "Mają tu kapelę jak wszyscy diabli"
Mary i Clark, korzystając z urlopu, postanowili wybrać się na wycieczkę krajoznawczą bo bezludziach Oregonu i wszystko szło zgodnie z planem dopóki Clark nie zaproponował odbicia w boczną drogą w celu ominięcia korków. Jak to często bywa w takich sytuacjach- zabłądzili. Trafiają do ślicznego miasteczka o nazwie Niebo Rock and Rolla znajdującego się po środku wielkiego niczego. Temu miejscu do nieba jest daleko.
Początkowo to opowiadanie bardzo przypominało mi klimatem "Desperację", ale historie te mimo kilku podobieństw zupełnie się od siebie różnią. Niebo Rock and Rolla jest miastem wyjętym żywcem z lat 50 i posiada dość "ciekawych" mieszkańców, którzy absolutnie nie chcą dopuścić do wyjazdu nowo przybyłych. Z każdym kolejnym zdaniem "Mają tu kapelę..." wciąga jeszcze bardziej i gdy dotarłam na ostatnią stronę, żałowałam że to już koniec.
Ocena: 10/10
12. "Urodzi się w domu"
Maddie Pace przez większość swojego życia była uzależniona od mężczyzn. Najpierw od ojca, który kierował jej życiem bo ona sama nie potrafiła "złapać za ster i odpowiednio nim kręcić", a gdy tem umarł- od swojego męża Jacka. On też nie żył wiecznie, zginął na morzu pozostawiając kobietę samą w ciąży. No i jeszcze zbliża się koniec świata.
Skwitować to można słowami "apokalipsa zombie" i chyba tylko tyle z tego opowiadania zrozumiałam poza tym, że główna bohaterka uważa, że jeśli urodzi dziecko w domu to wszystko będzie dobrze, chociaż nie mam pojęcia dlaczego... Tak poza tym opowiadanie ma fajny klimat.
Ocena: 7/10
13. "Pora deszczowa"
John i Elise Grahamowie postanowili wybrać się na wakacje do niewielkiej wioski Willow w stanie Maine. Zapowiadał się cudowny urlop, zwłaszcza że za cały pobyt płacił Uniwersytet Missouri, lecz w dniu przyjazdu zostali poinformowani że najbliższą noc powinni spędzić poza miastem ze względy na powtarzającą się co siedem lat, zawsze tego samego dnia, porę deszczową, lub też prościej ulewę ropuch. Młode małżeństwo potraktowało jednak ostrzeżenie jako żart i wydarzyło się to, co wydarzyć się musiało...
Nie wiem jak to jest możliwe, że ta historia mi się tak bardzo spodobała, skoro w nocy po przeczytaniu prawie nie mogłam spać. Strasznie nie lubię żab, ropuch i tego całego skaczącego paskudztwa. A jednak opowiadanie zainteresowało mnie tak, że nawet nie zauważyłam kiedy skończyłam.
Ocena: 10/10
(Podczas pisania stwierdziłam że recenzja jest za długa na jeden post i pojawi się w dwóch częściach publikowanych zaraz po sobie. Link do 2 części tutaj: KLIK)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz